De geschiedenis van squash

Engels of Hand-In-Hand-Out vs. PARS scoring
PARS heeft bijna overal de voorkeur van de beste professionals en toernooien van het spel. Een van de redenen om over te stappen naar PARS was dat de lange, belastende wedstrijden minder vaak voorkwamen en de promotors de duur van de wedstrijd en de sessie gemakkelijker konden voorspellen. Gawain Briars, die fungeerde als uitvoerend directeur van de Professional Squash Association (PSA) toen het orgaan in 2004 besloot om over te stappen naar PARS, hoopte dat PARS het “professionele spel spannender zou maken om naar te kijken, [en] dan zullen er meer mensen betrokken raken bij het spel en onze kansen op Olympisch instap in het spel en onze kansen op deelname aan het Olympisch toernooi zouden kunnen worden vergroot”[10] Een van de problemen met het scoren van het Engels of de Hi-Ho-score is dat wedstrijden vaak langer duren, omdat de spelers voortdurend service winnen voor ze hun service verliezen aan de andere speler zonder dat de score wordt beïnvloed. Bijgevolg is de winnaar meestal de fitter atleet. Bovendien kan een Engelse of Hi-Ho score spelers aanmoedigen om defensief te spelen met als doel de tegenstander te vermoeien alvorens te winnen op grond van zijn conditie. Helaas kan dit uitputtende, defensieve spel de vooruitzichten van de speler in knock-out toernooien beïnvloeden en is het niet geschikt om TV te klinken. Veel amateurspelers geven echter de voorkeur aan het Engelse of Hi-Ho scoresysteem vanwege de toegevoegde psychologische en tactische dimensie en omdat spelers bijna gegarandeerd meer speeltijd hebben, zelfs tegen fitter en betere spelers. Aan de andere kant geven sommige amateurs de voorkeur aan PARS omdat de scorelijn de wedstrijd nauwkeuriger weergeeft; in het Engels of Hi-Ho kan één speler met 9-0 winnen, ondanks het feit dat de tegenstander herhaaldelijk service heeft gewonnen, maar zonder die service om te zetten in echte punten. Het spelen volgens het Engels of Hi-Ho vereist dus dat de speler omgaat met de extra psychologische druk van de eerste winnende service, en vervolgens de moed heeft om de service om te zetten in punten.

Dit artikel is geschreven door Quality Squash Stores, de online squashwinkel van Nederland en België.

Sinds de beslissing van de World Squash Federation (WSF) in 2009, zijn bijna alle professionele en competitiewedstrijden gespeeld volgens de PARS tot 11. De spelers zijn in de eerste helft van het jaar in staat geweest om hun service om te zetten in punten. Hoewel de Professional Squash Association PARS al sinds 2004 gebruikt, bleek de beslissing van de WSF controversieel in het Verenigd Koninkrijk en het Gemenebest, waar de wedstrijden meestal volgens het Engels of Hi-Ho werden gespeeld. Toen de Veterans Squash Rackets Club of Great Britain in 2012 hun leden ondervroeg, ontdekten ze dat 80% van hun leden tegen de overstap van HiHo naar PARS waren.[11] President Philip Ayton stelde dat PARS “de essentie van het spel zou doden.”Ayton was vooral bezorgd dat de “grote comebacks” die het Engels of Hi-Ho kenmerkten wanneer “de speler die in een spel nog steeds kan aanvallen wanneer hij in de hand dient”[13] zou verdwijnen als PARS een “ultra-defensieve houding zou bevorderen, omdat elke rally hetzelfde telt”[14] Jahangir Khan heeft tegengegaan dat PARS het spel veel meer aanvallend zou maken, maar het psychologische aspect van het spel zou verminderen: “Met het negen punten scoresysteem, wedstrijden waren meer mentale en fysieke en kon gaan langer, maar nu met de 11-punts systeem, elke rally telt, en zelfs als je achter je nog steeds kunt herstellen. Dat maakt het een stuk aanvallender.”. Maj Madan, een van de hoogste scheidsrechters van het spel, verklaarde eveneens dat PARS had “vernietigd het fitnesselement en, nog belangrijker, de cerebrale magie van de …. spel.”[15] HI commentaar werden opgegraven toen een e-mail keten van scheidsrechters bespreken van het probleem van kortere en kortere squash wedstrijden werd uitgelekt in 2011.

Strategie en tactiek
Een belangrijke strategie in squash staat bekend als “domineren van de T” (het snijpunt van de rode lijnen in de buurt van het midden van de baan, in de vorm van de letter “T”, waar de speler in de beste positie is om het volgende schot van de tegenstander op te halen). Bekwame spelers zullen een schot teruggeven, en dan teruggaan naar de “T” voordat ze het volgende schot spelen. Vanuit deze positie kan de speler snel toegang krijgen tot elk deel van de baan om het volgende schot van de tegenstander op te halen met een minimum aan beweging en eventueel het maximaliseren van de beweging die de tegenstander nodig heeft om het volgende schot te beantwoorden.

Dit artikel is geschreven door Quality Squash Stores, de online squashwinkel van Nederland en België.

Een gemeenschappelijke strategie is om de bal recht omhoog te slaan langs de zijmuren naar de achterste hoeken; dit is de basis squash-shot, aangeduid als een ‘rail’, straight drive, muur, of ‘lengte’. Na het slaan van dit schot, zal de speler zich dan naar het midden van de baan verplaatsen bij de “T” om goed geplaatst te zijn om de tegenstander terug te halen. Aanvallen met zachte of ‘korte’ schoten naar de voorste hoeken (aangeduid als ‘drop shots’) zorgt ervoor dat de tegenstander meer van de baan bedekt en kan resulteren in een regelrechte winnaar. Boasts of hoekschoten worden opzettelijk van één van de zijmuren verwijderd voordat de bal de voorkant bereikt. Ze worden gebruikt voor bedrog en opnieuw om de tegenstander meer van de baan te laten bedekken. Schoten op de achtermuur zweven naar voren, recht of diagonaal, waardoor de tegenstander naar voren wordt getrokken. Voordelige tactische schoten zijn beschikbaar als reactie op een zwakke terugslag van de tegenstander als deze gestrekt is, waarbij de meerderheid van de baan vrij is voor de aanvaller.

Power spelers: krachtige schoten om tijd weg te nemen van hun tegenstander. Bijvoorbeeld John White, Omar Mosaad, Mohammed Sadiq.
Shotmakers: nauwkeurige schoten om tijd te nemen van hun tegenstander. Bijvoorbeeld, Jonathon Power, Ramy Ashour, Amr Shabana, James Willstrop.
Retrievers: uitstekende retrieval om kracht en nauwkeurigheid tegen te gaan en om sneller terug te keren om tijd te winnen van hun tegenstander. Bijvoorbeeld, Peter Nicol, Grégory Gaultier, Nicol David.
Attritional spelers: een constant hoog tempo van zowel de schietsnelheid als de loopsnelheid om hun tegenstander in de loop van de tijd te dragen. Bijvoorbeeld, David Palmer, Nick Matthew, Jansher Khan, Jahangir Khan.
Interferentie en obstructie
Interferentie en obstructie zijn een onvermijdelijk aspect van deze sport, aangezien twee spelers zich in een gemeenschappelijke ruimte bevinden. Over het algemeen geven de regels de spelers recht op een directe rechte lijn toegang tot de bal, ruimte voor een redelijke zwaai en een onbelemmerd schot op elk deel van de voormuur. Wanneer er sprake is van hinderen, kan een speler een beroep doen op een ‘LET’ en de scheidsrechter (of de spelers zelf als er geen ambtenaar is) interpreteert dan de omvang van het hinderen. De scheidsrechter mag ervoor kiezen om een LET toe te staan en de spelers mogen dan het punt opnieuw spelen, of een ‘STROKE’ toekennen aan de aantrekkelijke speler (wat betekent dat hij de winnaar van dat punt wordt verklaard), afhankelijk van de mate van hinderen, of de stoorspeelster voldoende moeite heeft gedaan om te voorkomen dat hij stoorde, en of de stoorspeelster waarschijnlijk een winnend schot zou hebben geslagen als het hinderen niet had plaatsgevonden. Een uitzondering op dit alles doet zich voor wanneer de stoorspeelster zich direct in het pad van de zwaai van de andere speler bevindt, waardoor de zwaai effectief wordt voorkomen, in welk geval altijd een STROKE wordt toegekend.

Wanneer men van mening is dat er weinig of geen hinderen is geweest, of dat het onmogelijk is om op de een of andere manier te zeggen, bepalen de regels dat er geen LET wordt toegestaan, in het belang van de continuïteit van het spel en het ontmoedigen van valse oproepen tot het doen van een LET. Vanwege de subjectiviteit bij het interpreteren van de aard en omvang van de bemoeienis is het al dan niet toekennen of weigeren van huur- en huurverhogingen vaak controversieel.

Wanneer een schot van een speler zijn tegenstander raakt voordat hij de voormuur raakt, is er sprake van interferentie. Als de bal naar de zijmuur toe ging toen hij de tegenstander raakte, of als de bal al de zijmuur had geraakt en direct naar de voormuur ging, is het meestal een LET. Het is echter een slag voor de speler die de bal raakte als de bal recht naar de voormuur ging toen de bal de tegenstander raakte, zonder eerst de zijmuur te hebben geraakt. Over het algemeen staan beide spelers stil nadat een speler door de bal is geraakt; als de getroffen speler direct voor de speler staat die de bal heeft geslagen, verliest hij de beroerte, als hij niet recht voorin staat, wordt een LET gespeeld. Als wordt aangenomen dat de speler die de bal slaat opzettelijk probeert zijn tegenstander te raken, verliest hij de STROKE. Een uitzondering op dit alles doet zich voor wanneer de speler die de bal slaat “gedraaid” is, d.w.z., laat de bal aan de ene kant langs de bal gaan, maar raak hem dan aan de andere kant als hij van de achtermuur af kwam. In deze gevallen gaat de beroerte naar de speler die door de bal werd geraakt.

Scheidsrechter
De scheidsrechter is meestal een gecertificeerde positie die door de club of de squashleague wordt toegekend. De scheidsrechter heeft de dominante macht over de squash-spelers. Elk conflict of hinderen wordt behandeld door de scheidsrechter. De scheidsrechter mag ook punten of wedstrijden wegnemen als gevolg van ongepaste etiquette met betrekking tot gedrag of regels. Zie ‘Storing en belemmering’ voor meer details. Daarnaast is de scheidsrechter meestal verantwoordelijk voor het scoren van de wedstrijden. Tegenwoordig worden er meestal drie scheidsrechters gebruikt in professionele toernooien. De centrale scheidsrechter heeft de verantwoordelijkheid om de score af te roepen en beslissingen te nemen met de twee scheidsrechters.

Dit artikel is geschreven door Quality Squash Stores, de online squashwinkel van Nederland en België.

In de Verenigde Staten

In dit gedeelte worden geen bronnen genoemd. Help deze sectie te verbeteren door citaten toe te voegen aan betrouwbare bronnen. Ongewonnen materiaal kan worden aangevochten en verwijderd. (Januari 2019) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht kunt verwijderen).
Er zijn verschillende variaties van squash gespeeld over de hele wereld. In de V.S. worden hardball singles en doubles gespeeld met een veel hardere bal en verschillende grootte banen (zoals hierboven vermeld). Hardball singles heeft veel van zijn populariteit in Noord-Amerika verloren (ten gunste van de internationale versie), maar het hardbal dubbelspel is nog steeds actief. Er is ook een dubbele versie van squash gespeeld met de standaardbal, soms op een breder veld, en een meer tennisachtige variant die bekend staat als squash tennis.

De relatief kleine baan en de laag stuiterende bal maakt het scoren van punten moeilijker en de rally’s zijn meestal langer dan bij zijn Amerikaanse neef, racketball, omdat de bal naar alle vier de hoeken van de baan kan worden gespeeld. Aangezien elke bal de voormuur boven het blik moet raken (in tegenstelling tot racketball), kan de bal niet gemakkelijk “gedood” worden. Een ander verschil tussen squash en racketball is het verschil tussen squash en racketball is de se